ویروس‌های کرونا خانواده‌ای از ویروس‌ها هستند که طیفی از بیماری‌ها را، از سرماخوردگی معمولی گرفته تا سارس (سندروم حاد تنفسی)[۱]، موجب می‌شوند. کووید ۱۹ یا بیماری ویروس کورونای ۲۰۱۹ یک بیماری عفونی است که عامل آن یک ویروس کورونای تازه کشف‌شده است.
تا امروز ۴۲۵۳۲۸ مورد ابتلا به بیماری کووید ۱۹ و ۱۸۹۴۴ مورد مرگ در اثر این بیماری ثبت شده است.[۲]
اولین بار خبر شیوع بیماری کووید ۱۹ در ماه دسامبر در ووهان منتشر شد و سرعت و ابعاد انتشار آن به‌گونه‌ای بود که ۱۱ مارس سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد که جهان به وضعیت پاندمیک وارد شده است و بسیاری از کشورها به‌تدریج مرزهای خود را بستند.
تا کنون بسیاری از کشورها پروتکل‌های ماندن در خانه و فاصله‌گذاری اجتماعی را در دستور کار قرار داده‌اند، برخی از کشورها کم‌وبیش در وضعیت تعطیل قرار دارند و بسیاری دیگر نیز به زودی به این وضع درمی‌آیند.
برای افرادی که خانه و پس‌اندازی دارند و می‌توانند غذا و ضروریات زندگی را ذخیره کنند تا اعضای خانواده سالم بمانند، این تعطیلی بیشتر یک وضعیت ناراحت‌کننده است تا یک مصیبت تمام‌عیار.
همچنین ۹۷ میلیون فقیر شهری و افرادی وجود دارند که نیروی کار غیررسمی محسوب می‌شوند و درآمدشان به‌زحمت بالای خط فقر است. در هند ۹۰٪ نیروی کار در استخدام بخش غیررسمی هستند و در مشاغلی مانند نیروهای حفاظتی، نظافت‌چیان، حمالان ریکشاو[۳]، دست‌فروشان خیابانی، زباله‌‌گردها و خدمتکاران خانگی مشغول به کار هستند. بسیاری از آن‌ها حقوق بازنشستگی، مرخصی استعلاجی، مرخصی باحقوق و هیچ‌گونه بیمه‌ای ندارند. اکثراً حساب بانکی نیز ندارند و برای تأمین نیازهای روزانه‌شان به پول نقد وابسته‌اند.
برای آن‌ها ترس از مرگ به‌واسطه‌ی گرسنگی بسیار واقعی‌تر از ترس از مرگ در اثر کووید ۱۹ است. فقرای شهری و کارگران روزمزد سراسر جهان چنین ترسی دارند. جمعیت طبقه‌ی متوسط توانایی ذخیره‌ی غذا و برخی ملزومات زندگی را دارند، بیمه نیز تا حد زیادی مثل ضربه‌گیر برایشان عمل می‌کند اما برای برخی زنان این تعطیلی به معنی بیشتر ظرف شستن، بیشتر آشپزی کردن و بیشتر سرگرم کردن فرزندانی است که حوصله‌شان سر رفته است.
این تعطیلی همچنین به این معنی است که احتمال خشونت دیدن زنان از سوی شریک زندگی‌شان بیشتر شود، احتمال خشونت‌های فیزیکی و جنسی خطرناک بالاتر رود. در تعطیلی‌های بلندمدت احتمال اینکه این مردان تمام خشم و درماندگی خود را بر روی زنان و احتمالاً فرزندانشان خالی کنند افزایش می‌یابد.
پژوهش‌ها نشان می‌دهند در سال ۲۰۱۷ بیش از نیمی از ۸۷۰۰۰ زنی که در سراسر جهان عمداً به قتل رسیده‌اند توسط شریک جنسی یا اعضای خانواده‌شان کشته شده‌اند که به این معنی است که در جهان روزانه ۱۳۷ زن از سوی یکی از اعضای خانواده‌اش به قتل می‌رسد. بیش از یک‌سوم (۳٠٠٠٠نفر) از زنان به قتل رسیده در سال ۲٠۱۷، توسط شریک جنسی فعلی یا سابق خود به قتل رسیده‌اند.
بنا بر آمار یونیسف در جهان در هر ۷ دقیقه یک بزرگسال با یک عمل خشونت آمیز به قتل می‌رسد.
برآورد می‌شود که ۳۵٪ زنان تحت آزار جنسی یا سوء‌استفاده‌ی جنسی یا خشونت جنسی یا تجاوز هستند. در سراسر جهان سالانه ۷۴میلیون زن که در کشورهای با درآمد پایین یا متوسط زندگی می‌کنند بارداری ناخواسته را تجربه می‌کنند. بنابر آخرین آمار جهانی اتحادیه‌ی اروپا سالانه۳٠۳٠٠ زن در اثر زایمان یا عوارض ناشی از بارداری می‌میرند؛ یعنی روزانه حدوداً ۸٠۳زن؛ یعنی در هر دو دقیقه یک نفر.
در این مدت انسان‌ها پیام‌های بسیاری از امید و بردباری و مدارا را با یکدیگر به اشتراک گذاشته‌اند. آن‌ها داستان‌های عاشقانه‌ی قابل ستایشی هستند از هم‌خانه‌هایی که سرانجام عشق خود را به یکدیگر ابراز کردند یا پدر و مادرهایی که دوباره به یکدیگر بازگشتند در زمانه‌ای که سروصداها و هرج‌ومرج‌های ناخوشایند زندگی روزمره‌ی آن‌ها کند یا متوقف شده است.
اما باید حواسمان باشد که عشق در زمانه‌ی کووید ممکن است برای همه‌ی انسان‌ها صادق نباشد از جمله برای انسان‌های آسیب‌پذیری که در معرض خطر خشونت یا بارداری ناخواسته قرار دارند. ما باید مراقب باشیم که خدمات مورد نیاز آن‌ها متوقف نشوند، که راهنمایی‌ها ادامه داشته باشند و آن‌ها گرفتار رنج و ناامیدی نشوند.
خطر بارداری ناخواسته در دوره‌های تعطیلی حتی برای افرادی که رابطه‌ی جنسی توافقی دارند نیز بسیار واقعی است زیرا ممکن است در این دوران دسترسی به ملزومات پیشگیری از بارداری و استفاده از آن‌ها محدود شود. در این شرایط تعطیلی ممکن است کسانی متوجه شوند که ناخواسته باردار شده‌اند و نیز ممکن است کسانی ناچار شوند تصمیمات سختی بگیرند.
زنان می‌توانند در مواقع ضروری به این مراجع راهنمای جهانی مراجعه کنند:
جالب است این را از تاریخ بدانیم که مرگ سیاه[۴] در سال‌ها۱۳۴۶ تا ۱۳۵۳ از آسیا تا اروپا را درنوردید و بیش از نیمی از جمعیت اروپا را نابود کرد. طاعون سیر تاریخ اروپا را تغییر داد. به سبب مرگومیر بالا یافتن نیروی کار دشوار شد و همین باعث شد دستمزد کارگران افزایش یابد و نظام اروپایی بردگی به پایان رسد. کمبود نیروی کار ارزان همچنین نوآوری در عرصه‌ی فن‌آوری را نیز به همراه داشت.
بنابراین در زمانه‌ای که ما نظاره‌گر چهره‌ی زشت سرمایه‌داری نئولیبرالیستی، پیامدهای کوچک شدن خدمات تأمین اجتماعی بخش عمومی، تکیه بر کارگران بی‌ارزش‌شمرده‌شده‌ی خط مقدم درمان، پتانسیل آموزش آنلاین و امکان برقراری دفاتر مجازی هستیم، این پاندمی جهانی ممکن است نوید آینده‌ای بهتر را به ما بدهد.
بیایید مطمئن شویم که این وضعیت را ایمن و سلامت از سر می‌گذرانیم و امیدوار باشیم که این فرصت را خواهیم داشت که یک اجتماع جهانی متحد به وجود آوریم. بیایید به خودمان قول بدهیم که زندگی را نه فقط برای ممتازان و ثروتمندان که برای همه‌ی انسان‌های این سیاره بهتر کنیم. بیایید امیدوار باشیم که یکی از همین روزها از این بحران، بزرگتر و خردمندتر بیرون می‌آییم و به خاطر داشته باشیم که با سیاره‌مان و تمام انسان‌های آن با عشق و قدرشناسی رفتار کنیم.
بیایید امیدوار باشیم که یک روز ما این قصه‌ها را برای نسل بعد تعریف می‌کنیم و لبخند می‌زنیم و نشان می‌دهیم که چگونه انسان‌ها در زمانه‌ی کووید عشق را آموختند.
منبع: love in the time of covid by Suchitra Dalvie
[۱] Severe Acute Respiratory Syndrome
[۲] این مطلب در تاریخ ۲۶ مارس نوشته شده است.
[۳] Rickshaw
ریکشا یکی از وسایل حمل‌ونقل عمومی در هند است که دو چرخ دارد و توسط نیروی انسانی به حرکت درمی‌آید.
[۴] طاعون سیاه یا مرگ سیاه یا مرگومیر بزرگ یک اپیدمی طاعون از نوع طاعون خیارکی و ویرانگرترین بیماری همه‌گیر تاریخ است. ویکی‌پیدیا
نظرات